No coś literacko robi się na tym blogu:D Co poradzić, skoro województwo śląskie jest liderem czytelnictwa w kraju, gdzie sięga ono dna. Jeszcze nie potrafię nadziwić się tym świeżym podejściem do Śląska, który zaprzezentował dr Zbigniew Kadłubek w „Myśleć Śląsk”, a tu kolejna niespodzianka. Ten „śląski wykształciuch” znowu mnie zaskakuje.
Jestem po lekturze recencji w GW nowej książki Kadłubka „Listy z Rzymu”. Tym co uderza recenzentkę jest fakt, że ten filolog klasyczny traktuje śląski jako język przeznaczony do odzwierciedlania kultury wysokiej, a jego książka jest właśnie przykładem, że idee klasyczne są wyrażalne za pomocą języka rdzennych mieszkańców Górnego Śląska. Aleksandra Klich pisze:
Jest w tym wielka odwaga wykształconego człowieka, który próbuje ze słów „wyciepanych” stworzyć świat wartościowego języka, podnieść go z nizin, pokazać, że jest równie piękny jak wszystkie inne języki świata. Włącza kulturę śląską, w przytłaczającej większości niską, w krwiobieg wysokiej kultury światowej.
Kadłubek w świecie idei czuje się jak w domu. Swobodnie porusza się wśród literackich, filozoficznych i teologicznych tropów, zbierając argumenty i dochodząc do własnej refleksji. Dzięki temu jego „Listy z Rzymu” nie mają skazy tłumaczenia, one nie są toporną próbą przełożenia na „nasze”, ale kawałkiem prozy napisanej w prawdziwie istniejącym języku. To myślenie po śląsku, w języku serca intelektualisty.
pełny tekst recenzji: http://wyborcza.pl/[…]Eseje_Kadlubka_ze_slow_wyciepanych.html[…]
Cza ciś i to kupić!
Górny Śląsk wg Marasa 